การก่อการร้าย

งานวิจัยใหม่จาก The University of Texas at Dallas ให้ภาพที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้นเกี่ยวกับความทุกข์ทรมานที่เกิดจากการโจมตีของผู้ก่อการร้าย การศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสารPublic Choiceประเมินจำนวนปีของการมีชีวิตที่มีสุขภาพดี - ปีที่ปราศจากการบาดเจ็บหรือความพิการที่เกิดจากการโจมตีของผู้ก่อการร้าย - จำนวนปีที่เหยื่อสูญเสียเนื่องจากการบาดเจ็บ การศึกษานี้นำโดย Dr. Daniel G. Arce ศาสตราจารย์ Ashbel Smith และหัวหน้าโครงการเศรษฐศาสตร์ใน School of Economic, Political and Policy Sciences “ด้วยการตรวจสอบการก่อการร้ายผ่านมุมมองของการเสียชีวิตและการบาดเจ็บ เราสามารถเข้าใจได้ดีขึ้นถึงผลกระทบร้ายแรงที่การโจมตีของผู้ก่อการร้ายมีต่อผู้รอดชีวิต” อาร์ซ ผู้เชี่ยวชาญด้านการก่อการร้ายและความขัดแย้งกล่าว "ข้อมูลนี้สามารถช่วยให้เรากำหนดวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดเพื่อเผชิญหน้ากับการก่อการร้าย" มีผู้เสียชีวิตโดยเฉลี่ย 8,338 คนและบาดเจ็บ 10,785 คนทุกปีในการโจมตีของผู้ก่อการร้ายในประเทศและระหว่างประเทศระหว่างปี 1970 ถึง 2016 ตามฐานข้อมูล การก่อการร้าย ระหว่างประเทศที่ Arce ใช้ในการวิเคราะห์ของเขา Arce วิเคราะห์เปอร์เซ็นต์ของการโจมตีที่เป็นการวางระเบิด การกราดยิง การจู่โจมยานพาหนะโดยเจตนา หรือการโจมตีประเภทอื่นๆ นอกจากนี้เขายังตรวจสอบการกระจายและประเภทของการบาดเจ็บตามการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล การใช้ข้อมูลดังกล่าว Arce ใช้วิธีการที่พัฒนาโดยธนาคารโลกและองค์การอนามัยโลกเพื่อจัดอันดับโรคที่สำคัญในแง่ของการสูญเสียชีวิต วิธีการนี้ทำให้เขาสามารถใช้เมตริกเดียวเพื่อประเมินผลกระทบโดยรวมของการก่อการร้ายจากการเสียชีวิตและการสูญเสียจากการบาดเจ็บ เมื่อรวมจำนวนอายุขัยที่เหยื่อสูญเสียไป การศึกษาของ Arce ทำให้จำนวนผู้เสียชีวิตต่อปีอยู่ที่ 12,628 ปีที่สูญเสียไปจากการก่อการร้าย สูตรนี้กำหนดค่าที่แตกต่างกันเพื่อสะท้อนถึงผลกระทบของการบาดเจ็บประเภทต่างๆ ต่อผู้ประสบภัย ตัวอย่างเช่น บุคคลที่สูญเสียการได้ยินอย่างลึกซึ้งจะมีสุขภาพที่ดีถึงร้อยละ 77 ในขณะที่ผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้าจะมีอาการร้อยละ 35 เมื่อเป็นไปได้ Arce ยังคำนวณอายุขัยที่สูญเสียไปของผู้ที่เสียชีวิตในเหตุระเบิดที่โอคลาโฮมาซิตีในปี 1995 เหตุกราดยิงในนอร์เวย์ในปี 2011 และการโจมตียานพาหนะในอิสราเอล ไม่มีข้อมูลเพื่อใช้การวิเคราะห์เดียวกันนี้กับเหยื่อในการโจมตีอื่นๆ หนึ่งในเป้าหมายของการวิจัยคือการช่วยให้ผู้มีอำนาจตัดสินใจใส่ผลกระทบของมนุษย์จากการก่อการร้ายในบริบทเมื่อเปรียบเทียบกับภาระของโรค การศึกษาเปรียบเทียบจำนวนปีแห่งชีวิตที่ดีที่สูญเสียไปเนื่องจากการก่อการร้ายกับจำนวนโรคต่างๆ และสาเหตุการเสียชีวิตอื่นๆ โรคหัวใจเป็นสาเหตุการตายอันดับต้น ๆ และชีวิตที่มีสุขภาพแข็งแรงต้องสูญเสียไปหลายปี ในทางตรงกันข้าม การก่อการร้ายจัดอยู่ในกลุ่ม 10 เปอร์เซ็นต์ท้ายสุดของรายการ โดยเน้นย้ำว่ามีความเป็นไปได้ต่ำที่จะมีใครบางคนตกเป็นเหยื่อของการโจมตี “คุณต้องการใส่สิ่งเหล่านี้ในบริบทเพื่อให้ผู้คนกลัวการก่อการร้ายน้อยลง” อาร์ซกล่าว การวิจัยยังสามารถช่วยให้ห้องฉุกเฉินเตรียมพร้อมสำหรับประเภทของการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นจากการโจมตีต่างๆ ได้ดีขึ้น Arce กล่าว การวิเคราะห์ของเขารวมถึงการค้นพบเกี่ยวกับประเภทของการบาดเจ็บที่เกิดจากการโจมตีประเภทต่างๆ “ในสถานการณ์ฉุกเฉิน คุณต้องรู้ว่าต้องเตรียมอะไรบ้าง” อาร์ซกล่าว "คำตอบคือ มันขึ้นอยู่กับ"